Want waar gaat het nu eigenlijk in het leven over, waar sta ik nu, wie ben ik en waar wil ik heen? 2019 stond voor mij in het teken van tijd voor mezelf nemen om zo echt te kunnen ervaren wat ik nu eigenlijk aan het doen ben, want voor mijn gevoel modderde ik maar wat aan en wist ik niet echt waar ik nu stond. De afgelopen jaren waren best heftig geweest en ging maar door: noem het overlevingsstand of kip zonder kop: ik denk een beetje van beide. Voor mij was het belangrijkste dat ik bleef staan en sterk genoeg was om de boel draaiende te houden. Het werkte! Maar steeds meer vroeg ik mezelf af wie IK nu eigenlijk was in het geheel. In 2011 overleed plotseling mijn allerliefste en bleef achter met 3 prachtige kinderen (10, 8 & 4). OEFFFFFF! Wat een bizarre tijd was dat, een emotionele rollercoaster. Je gaat maar door in de waanzin van de dag want stilstaan was voor mij geen optie, de angst om zelf ook om te vallen was te groot. Daar stonden elke ochtend 3 bijzondere en prachtige kinderen te wachten op mij als moeder. Mijn taak om ze alle liefde en ingrediënten mee te geven, zodat ze konden bloeien en groeien naar hun volwassenheid en met dat basis fundament hun levenspad te laten volgen. Dat was mijn missie! Mijn leven kon ik daarna wel weer oppakken. Na 3 jaar een beetje doormodderen (er waren ook echt wel leuke momenten) voelde ik dat het niet klopte. Ik wilde weer terug naar mijn oude ik (wie dat dan ook was). Wat een opdracht aan mezelf. Wanneer je zoiets meemaakt wordt je natuurlijk nooit echt meer dezelfde ik als wie je daarvoor was. Ik had prachtige lieve mensen om me heen die me op alle vlakken bijstonden maar het gevoel dat ik het alleen moest dragen bleef (sterk zijn en doorgaan was mijn strategie) Uiteindelijk pakte ik weer dingen op waar ik blij van werd, stuurde de kinderen een weekendje naar mijn ouders zodat ik weer eens tijd had voor mezelf, dat was niet gelijk een succes.Toen pas voelde ik hoe groot de pijn en hoe zwaar het verdriet was, dus ja hup maar weer de focus op de kids, werk etc. In 2017 heb ik ontslag genomen van mijn werk als therapeut binnen de GGZ. Dit voelde als een verlossing van een manier van werken die eigenlijk helemaal niet bij mij paste en waarbij ik tegen bureaucratische muren aanliep. Gesteund en geïnspireerd door mijn nieuwe liefde en ondernemer in hart en nieren voelde ik mij sterk genoeg om dit nieuwe avontuur aan te gaan. Na een zoektocht en een paar opleidingen wist ik wat ik wilde gaan doen: mensen weer naar hun essentie laten gaan en opvolgend terug in hun kracht zetten (waar zit je intrinsieke motivatie en je excentrieke verlangens) Mijn werkervaring vanuit de huidige psychische zorg was voornamelijk brandjes blussen i.p.v. te kijken naar de levensbron. Goed zijn in je werk is 1 ding maar lef hebben om je bedrijf ook daadwerkelijk levend te maken is van een hele andere orde. In 2019 ben ik in mijn uppie vertrokken naar Zweden om daar op de voor mij meest geweldige plek 72 uur in de natuur door te brengen als een soort van reset moment. Dit was voor mij echt een keerpunt in mijn leven. De reis heen en terug, mijn verblijf op het eiland hebben mij zoveel antwoorden, inzichten, liefde, verbinding met mezelf, energie en nieuwe ideeën gegeven.
Mijn missie is om jou weer in je kracht te zetten en om bij iedereen bewustwording te creëren dat het een vanzelfsprekendheid zou moeten zijn om te investeren in jezelf en dit niet pas te doen wanneer je al over je persoonlijke grenzen heen bent.
Je weet pas hoe het met je gaat als je erbij stil staat!
Comments